| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
|
|
|
Romulus i Remus |
|
Romulus i Remus (z łac.) - legendarni bracia bliźniacy, założyciele miasta Rzym. Romulus był założycielem Rzymu i jego pierwszym królem. Za okres jego życia przyjmuje się środkowe dziesięciolecia VIII wieku p.n.e., według starożytnych obliczeń były to lata 772 p.n.e. - 716 p.n.e. Remus bliźniaczy brat Romulusa; starożytni uczeni obliczali, że żył w latach 772 p.n.e. - 753 p.n.e. (Tak naprawdę dużo wcześniej) Według rzymskich historyków, przede wszystkim Tytusa Liwiusza, bracia byli wnukami króla miasta Alba Longa (dziś Castel Gandolfo), Numitora. Brat Numitora, Amulius, dokonał zamachu stanu, króla uwięził, a jego córce Rei Sylwii (łac. Rhea Silvia) nakazał zostać westalką i żyć w celibacie. Rea Sylwia zaszła jednak w ciążę i powiła bliźnięta, dwóch chłopców, których nazwano Romulus i Remus. Ich ojcem miał być nie kto inny, tylko bóg Mars. Niemniej Amuliusz rozkazał dzieci utopić w rzece. Wrzucony jednak do wody koszyk z nimi popłynął z prądem i utknął w jednej z zatoczek. Płacz dzieci usłyszała wilczyca, która w efekcie zaczęła regularnie odwiedzać zatoczkę, by karmić dzieci własnym mlekiem. Wilczycę wyśledził pasterz królewski, znalazł koszyk z dziećmi i zaadoptował je.  |
| Nefretete 2007 |
