W mitologii rzymskiej Bellona jest to rzymska (staroitalska Duellona) bogini wojny, przypuszczalnie pochodzenia sabińskiego, żona bądź siostra Marsa.
W jej świątyni na Polu Marsowym przyjmowano poselstwa krajów nie zaprzyjaźnionych z Rzymem oraz wodzów ubiegających się o triumf. Przed świątynią, obok kolumny zwanej "wojenną", odbywało się wypowiadanie wojny państwom niegraniczącym z Rzymem. Tam też Senat przyjmował wodzów powracających z wypraw wojennych.
Bellonę Identyfikowano głównie z grecką boginią Enyo, a także (w połowie I wieku p.n.e.) z kapadocką Ma. Jej kapłani - bellonarii lub fanatici - przenieśli do Rzymu azjatyckie formy kultu bogini, co połączone było z piciem krwi zwierząt ofiarnych i smarowaniem nią całego ciała. Przedstawiano ją w hełmie i z dzidą w ręku, powożącą rydwanem Marsa.
W sztuce w czasach nowożytnych postać Bellony wykorzystywali, m.in., Guercino, Charles Le Brun, Lucas van Leyden i Rembrandt.
|
