Była patronką poezji miłosnej i pieśni weselnych, epitalamiów (imię jej jest zestawiane z gr. eratídzō — "pożądam, kocham"); w sztuce przedstawiana ze swymi atrybutami - lirą i plektronem, w mirtowym wieńcu, albo z dzierżoną oburącz kitarą, i dwiema turkawkami u stóp. Niekiedy towarzyszył jej Eros z płonącą pochodnią.
Przypisywano jej ponadto wynalazek tańca mimicznego; była też twórczynią filozofii i geometrii.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/47/Erato.jpg) |